خانواده از هم گسیخته چیست و چه عواملی باعث آن می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۰۶۶۸۱
خانواده یکی از مهمترین نهاد‌های اجتماعی است که نقش اساسی در تربیت و رشد فرزندان دارد. از هم گسیختگی خانواده می‌تواند پیامدهای منفی زیادی برای اعضای خانواده، به ویژه کودکان داشته باشد.
اگر خانواده شما از هم گسیخته شده است، ممکن است احساس کنید که امیدی برای بهبود اوضاع وجود ندارد. با این حال، مهم است که بدانید که حتی در شرایط دشوار نیز می‌توان خانواده را دوباره سرو سامان داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته
سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته یک فرآیند دشوار و پیچیده است که نیاز به تلاش و تعهد همه اعضای خانواده دارد. این فرآیند می‌تواند شامل مراحل زیر باشد:
مرحله ۱: پذیرش
اولین قدم در سرو سامان دادن به یک خانواده از هم گسیخته، پذیرش واقعیت است. شما باید بپذیرید که خانواده شما دیگر مانند گذشته نیست. این می‌تواند یک فرآیند دشوار باشد، اما مهم است که قبل از شروع کار بر روی بهبود، واقعیت را بپذیرید.
مرحله ۲: ارتباط
ارتباط یکی از کلیدی‌ترین عوامل در هر رابطه سالم است. اگر خانواده شما از هم گسیخته شده است، مهم است که با اعضای خانواده خود ارتباط برقرار کنید. این به شما کمک می‌کند تا احساسات خود را بیان کنید و از یکدیگر حمایت کنید.
مرحله ۳: ایجاد ثبات
فرزندان شما به ثبات نیاز دارند، بنابراین سعی کنید در زندگی آن‌ها ثبات ایجاد کنید. این به معنای داشتن یک برنامه منظم، ایجاد روال‌ها و ایجاد محیطی امن و حمایت کننده است.
مرحله ۴: تعیین محدودیت‌ها
فرزندان شما به محدودیت‌ها نیاز دارند تا بدانند چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی نیست. این به آن‌ها کمک می‌کند تا احساس امنیت کنند و یاد بگیرند که چگونه مسئولیت اعمال خود را بپذیرند.
مرحله ۵: از خود مراقبت کنید
مهم است که از خود مراقبت کنید تا بتوانید به فرزندان خود کمک کنید. این به معنای خواب کافی، خوردن غذای سالم و ورزش کردن است.
مرحله ۶: حمایت از فرزندان
فرزندان شما در این دوران نیاز به حمایت زیادی دارند. به آن‌ها کمک کنید تا احساسات خود را بیان کنند و با تغییرات کنار بیایند.
مرحله ۷: همکاری با همسر سابق
اگر طلاق گرفته اید، مهم است که برای فرزندان خود با همسر سابق خود همکاری کنید. این به معنای حل اختلافات به طور سازنده و ایجاد یک برنامه فرزندپروری مشترک است.
مرحله ۸: صبر و شکیبایی
سرو سامان دادن به یک خانواده از هم گسیخته یک فرآیند زمان بر است. مهم است که صبر و شکیبایی داشته باشید و به خود و فرزندان خود زمان بدهید تا با تغییرات کنار بیایند.
نکاتی برای کمک به والدین
در اینجا چند نکته خاص برای کمک به والدین در سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته آورده شده است:
- به فرزندان خود در مورد وضعیت توضیح دهید. مهم است که فرزندان شما بدانند که چه اتفاقی افتاده است و چرا. این به آن‌ها کمک می‌کند تا احساسات خود را درک کنند و با تغییرات کنار بیایند.
- از یک زبان مثبت استفاده کنید. از کلمات و جملات مثبت برای صحبت در مورد خانواده خود استفاده کنید. این به فرزندان شما کمک می‌کند تا احساس مثبتی نسبت به خانواده خود داشته باشند.
- روی نقاط قوت تمرکز کنید. روی نقاط قوت فرزندان خود و خانواده خود تمرکز کنید. این به آن‌ها کمک می‌کند تا احساس امیدواری و مثبت اندیشی داشته باشند.
- از کمک حرفه‌ای غافل نشوید. اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید به تنهایی خانواده خود را سرو سامان دهید، از کمک حرفه‌ای غافل نشوید. یک مشاور یا درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا با چالش‌های پیش رو کنار بیایید و روابط سالمی با اعضای خانواده خود ایجاد کنید.
نکاتی برای کمک به فرزندان
در اینجا چند نکته خاص برای کمک به فرزندان در سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته آورده شده است:
- احساسات خود را بیان کنید. مهم است که احساسات خود را بیان کنید، چه مثبت باشند و چه منفی. این به شما کمک می‌کند تا با احساسات خود کنار بیایید و آن‌ها را پردازش کنید.
- از دیگران کمک بگیرید. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید به تنهایی با احساسات خود کنار بیایید، از دیگران کمک بگیرید. این می‌تواند شامل دوستان، اعضای خانواده، مشاور یا درمانگر باشد.
- روی خودتان تمرکز کنید. مهم است که روی خودتان تمرکز کنید و به رشد و پیشرفت خود ادامه دهید. این به شما کمک می‌کند تا احساس قدرت و کنترل بیشتری داشته باشید.
راهکار‌هایی برای غلبه بر چالش‌ها
برای غلبه بر چالش‌های سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته، می‌توانید از راهکار‌های زیر استفاده کنید:
- از یک مشاور یا درمانگر کمک بگیرید. یک مشاور یا درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا با چالش‌های عاطفی و عملی سرو سامان دادن به خانواده از هم گسیخته کنار بیایید.
- به یک گروه حمایتی بپیوندید. پیوستن به یک گروه حمایتی می‌تواند به شما کمک کند تا احساس تنهایی نکنید و از تجربیات دیگران بیاموزید.
- روی خودتان تمرکز کنید. مهم است که به خودتان توجه کنید و از خود مراقبت کنید. این به شما کمک می‌کند تا قوی بمانید و به فرزندان خود کمک کنید.
- به فرزندان خود زمان بدهید. به فرزندان خود زمان بدهید تا با تغییرات کنار بیایند. آن‌ها ممکن است احساسات مختلفی داشته باشند، از جمله غم، خشم، ترس یا گناه. مهم است که احساسات آن‌ها را بپذیرید و به آن‌ها کمک کنید تا آن‌ها را پردازش کنند.
- با همسر سابق خود همکاری کنید. اگر طلاق گرفته اید، مهم است که برای فرزندان خود با همسر سابق خود همکاری کنید. این می‌تواند چالش برانگیز باشد، اما برای فرزندان شما ضروری است.
- به امید آینده باشید. مهم است که به امید آینده باشید و به فرزندان خود نشان دهید که همه چیز خوب خواهد شد.
منبع: بیتوته
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: زندگی مشترک خانواده شما کمک احساسات خود کمک می کند تا احساس مشاور یا درمانگر فرزندان خود اعضای خانواده کنار بیایید فرزندان شما آن ها کمک خانواده خود برای کمک تمرکز کنید کمک کنید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۰۶۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.
به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.
چندی پیش در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»
گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری
اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.
وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.
وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آن‌ها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»